هاپکیدواز کجا آمد؟

هاپکیدو در ابتدا در کشور کره و توسط بودائیان متعصب متولد گردید.
تکنیک های هاپکیدو در آغاز توسط افراد خانواده های سلطنتی و اشرافزادگان به عنوان راهی برای دفاع شخصی و حفظ امنیت فردی مورد استفاده قرار می گرفت. بر خلاف بسیاری دیگر از هنرهای رزمی، هاپکیدو به صورت کلی و عمومی تمرین نمی شده و یا شناخته شده نبوده است. یک استاد بزرگ رشته هاپکیدو Su-san نام داشته و به هنرآموزان این سبک رزمی را آموزش می داده است.
این تکنیک ها، در دوران انقراض سلطنت Imjinwae Ran مورد استفاده قرار می گرفته اند و در طول بسیاری از دوره های حکومتی محبوبیت داشته اند، اما با از بین رفتن قوانین بودائی و جایگزین شدن دوره کنفوسیوس در کره، این سبک، اندک اندک دوره سقوط را پیمود، زیرا کنفوسیوس به نیروی انضباط روحی و دانش بیش از نیروی جسمانی اهمیت می داد و بنابراین با ممنوع شدن آموزش این سبک به هنرجویان، اشرافزادگان و اساتید و خانواده های ثروتمند کره ای بدون اطلاع مقامات دولتی به آموزش و تمرین این رشته در خانه های خود می پرداختند.
سالها بعد، هاپکیدو توسط پدر این رشته یعنی چوی، ( 1986-1904 ) مجدداً به علاقمندان رشته های رزمی معرفی گردید. والدین یانگ خیلی زود و در حالی که او تنها نه سال سن داشت از دنیا رفتند و سپس او زیر نظر استادی به نام Takeda نزدیک به چهل سال به تعلیم و آموزش هاپکیدو پرداخت. وشیبا که پایه گذار سبک آی کی دو محسوب می شود، از شاگردان Takeda بودند. سبک های هاپکیدو و آیکیدو هر دو نقاط تشابه بسیار زیادی با سبک جوجیتسو دارند، بنابراین Yong Sool Choi بعد از مرگ تاکدا به کره برگشت و شروع به آموختن هنرهای رزمی کره ای کرد. یکی از شاگردان Choi به نام Yi hanjae، بعد از پایان دوره تحصیل در مدرسه Choi، مدرسه ای تأسیس کرد و به آموزش هاپکیدو به جوانان پرداخت.
از آن زمان به بعد، سبک هاپکیدو تحت تأثیر هنرهای رزمی Tang Soo Do و Taekgon قرار گرفت.
امروزه، ارگان های دولتی، مدرسه های نظامی و ارتشی، به آموزش هاپکیدو به شاگردان خود می پردازد و در حال حاضر نزدیک به یک میلیون نفر در سراسر کره به این ورزش اشتغال دارند. در ایالات متحده آلمان، کانادا، اسپانیا، آرژانتین، مکزیک، برزیل، چین، فرانسه و ایران مدارس هاپکیدو به صورت جداگانه و رسمی به فعالیت مشغول هستند.!!!

اصطلاحات هاپکیدو

جان شیم (Jan Shim): احترام گذاشتن هنگام ورود به باشگاه ورزشی

هاپکی (Hapki): احترام گذاشتن به سالن باشگاه  مربی و: با گفتن هاپکی وهمزمان دست راست بصورت مشت شده وکنار دست  چپ که بصورت عمودی است، قرار میگیرد و با پائین آوردن سر احترام میگذاریم. 

چاریوت(  Cha ri-ut) : خبردار ایستادن درهاپکیدو وتمام رشته های رزمی کره ای

جومبی(Joon Be): ایستادن درحالت گارد همزمان با پریدن به بالا وکشیدن فریاد کیای، پای راست عقب رفته ومشت دست راست عقب کنارصورت زیرگونه قرارمیگیرد ومشت چپ رو به جلو بصورتیکه  هردومشت بصورت عدد 11 مقابل سروصورت باشد ومحافظظ سروصورت باشد. دست وپا موافق باهم هستند.دست وپای راست عقب و دست چپ وپای چپ جلو قرار گیرند.

چوم سوگی (Chum So Gi): نشت بروی پا بصورت تقسیم وزن بدن بطورمساوی روی پا50-50

آبکوبی : راه رفتن هاپکیدو با قدمهای بزرگبطوریکه وزن بدن روی پاها 80-20 باشد.80درصدوزن روی پای جلو،20% روی پای عقب

آبسوگی: راه رفتن کوچک پا

کیاپ(Ki Ahp): فریادکشیدن

شی جاک(Shi Jak): شروع کردنStart

بارو (Ba ro): اتمام کار

ساب(Sub) : توقف کوتاه –استراحت کوتاه مدت

شوئی یه(Shui Ue): استراحت  (Rest)

شوم شی جی (Shum Shi Gi): نفس کشیدن (Breathing)

کومان :(Ko Man)توقف  Stop

بال کوپ (Bale koup): تعویض پا با فریادکشیدن کیاپ

کیونگره: تعظیم واحترام گذاشتن

جاسه (Ja-Sey): طرزایستادن-Satance

جی جا(Je Ja): هنرجو Student

دوجانگ(Doh Jang): باشگاه ورزشیGym